《蔡母许孺人寿歌 其一》拼音版

宋代章甫

càirén寿shòu--zhāng

zhōngshānzòujiàngxià西wángguīhǎifànzhōuzàiláijiè寿shòujiǔ

jiǔguǒxiànzhēnjīntáopánshàngyǒujiǔhòubàojiācānfànshújiǔ

yóuxíngjiànzàishēnkànhuākāixiàokǒushàng寿shòuziruòsūnpèiyáoyòupèijiǔ

jǐnshuìzuìgāoxuánnéngchūyòuzhūzuìsānqiānshēnshìbànqīnyǒu

jīncháohǎoshuìchényángyuèsuìchǒuyuèjiāngshífēnyuánzhǐguāngjiǔ

jūnjiāyuèqiányuèhòushīyòudòugòngchēngshāngpínniánbàishǒu

tiānjìn廿niànchóu便biànjièbǎilíng寿shòu

章甫简介

唐代·章甫的简介

(1045—1106)建州浦城人,徙居苏州,字端叔。神宗熙宁三年进士。调临川尉,移知寿春。进所著《孟子解义》,除应天府国子监教授,改著作佐郎。元丰中知山阴县,监左藏北库。哲宗朝通判宿州,复除开封府提举常平等事。徽宗即位,知虔州。崇宁初为都官郎中,时立元祐党籍,乃上言元祐臣僚因国事获罪,不应刻名著籍,禁锢子孙。坐忤宰相曾布,降官知泰州。后提举舒州灵仙观以卒。

...〔 ► 章甫的诗(435篇)