《张阮林自京师寄诗慷慨慰勉情溢乎辞因伤久别辄赋怀六十韵奉答兼示徐六襄光律原》拼音版

清代姚莹

zhāngruǎnlínjīngshīshīkāngkǎiwèimiǎnqíngyīnshāngjiǔbiézhé怀huáiliùshíyùnfèngjiānshìliùxiāngguāngyuán--yáoyíng

běiquēhuángjīnnánjiāochìdàotiānrényóukuòzhūnzhān

diāoènánwèizhǔjiāolóngbozàiyuāntuánfēngcéngjiǔwànmáijiànsānqiān

gǎnxiàoqióngxiūcóngshìliáncāngyúnàidàihǎishíliánquán

fèiyuànlínwàihuāngtáiluòqiányóujǐnyánzhànghuíwàngyōuyàn

kuíhuòxīnzhuàngjīnlánshìqiānměi怀huáizhāodàishèngwàngrénxián

pān鸿hónglùnjiāofèngxuāntuījūncáishǒuwéisuíjiān

tóngxuéshīyuányànjīngménzhòngxuānshídǎngshèngdàizhúlínchuán

shìfēngyúnshàngjiāocányuèxuánzhìshēnxīngěnggěngguóquánquán

ǒuěr怀huáijīngzhebiānkànfānlǎodàotóngbèiténgqiān

jīngxiàcáihǎiqúngōngwàngshìxiānpéngláizhēnpiāomiǎogàiliánpiān

xiángfēngguǎnhuākāizhǒngtiángōngchēfēnchǐchùchányuàn

wēibāndiǎnyóuzhīshìzhuānhéngjīngláizhòuzijiēěrdiāochán

quèniànshífāngtàitóngsǔnmiánchéngzimǐnyuèxiàlóuchuán

wénshàngnóngpínshuǐqiánfāngrénghànlǎozhàochújuān

zhǔyáojiǎnōuzhùshùnniánshuífēnxiāogànchénlián

ěrnéngshūféngréndòuyánpíngshēngxiūyǐnchùbàoāijuān

biéhènshēnxīnshīpèirántànzhūměixiàngnéngquán

dàoshuǐliúsānxiáhuílánzhàngbǎichuānxuánzhīxīncǎndànwèikěn便biànhuán

xiàojīngyíngzhuōwéihànmànyuánchūmén怀huáibǎowènyǐntānquán

dànchōngjiāngmántóng宿lǐngyānfāngzhōuchūnshícuìshènghàndiàn

guàtónghuāxiǎohóngchuíziyuánzhèshùmǎnshènyúnlián

fānguǐnéngtōngháozhūqiángxiàyànshūfāngjīngsuìyuèshènzhōuxuán

kuángróngzhūshēnglǎnxiàobiāngǎnyīngwéishǒubīnzhān

guóyǒucāngshēngwàngshíféngdàozéiyányōuróngmǎnghànjiāngchūchēhái

yángwēishēngzhòngxúnrěnèquānliányàncóngchán

dànghúnchūdìngcāngmángyǎn穿chuānxiāngbēiyuǎnzhèngxīnqiān

juéjiǎoyànkōngcūnshùluòyuānfēiqiūbiéshìzhòngxiángqiān

ǒuwèncáocéngtōngjiànchánmóuxíngchùzhàojiāoshùshìshēnjiān

zhelùnwéichíbáiqióngjīngcǎoxuánshìfēixúnyànqiǎozhuōwènkuíxián

ānchéngfēngxiāngzhāojuéhǎiruánchūnfēngjiāngduǎnbìnxiāngduìhuájiān

姚莹简介

唐代·姚莹的简介

(1785—1853)安徽桐城人,字石甫,一字明叔,号展和,晚号幸翁。嘉庆十三年进士。鸦片战争期间为台湾道,与达洪阿设计击退英军。战后以“冒功欺罔”贬官四川。咸丰初复起用,赴广西镇压太平天国起义。官终湖南按察使。师事从祖姚鼐,工诗,文章善陈时事利害。鸦片战失败后,寻求御侮之策,著《康輶纪行》、揭英侵藏野心,欲使朝廷戒备。有《中复堂全集》。

...〔 ► 姚莹的诗(57篇)